MÜSNED-İ HANBEL

BABLAR    KONULAR    NUMARALAR

ÖLDÜRME, YARALAMA VE DİYETLER

<< 2291 >>

35- Diş Kırmakta Kısas

 

1. Enes

 

- - (-)

17070 (1)- Humeyd bildiriyor: Enes'in halası Rubeyyi' bir cariyenin ön dişini kırdı. Rubeyyi'in yakınları af diledi ama cariyenin yakınları affetmeyi kabul etmedi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in huzuruna çıktılar. Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Kısas (uygulanacaktır)'' buyurunca, Enes b. Nadr: "Ey Allah'ın Resulü! Filan kişin dişini mi kıracaksın?" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Ey Enes! Allah'ın Kitabı kısası emreder'' buyurunca, Enes: "Seni hak olarak gönderene yemin olsun ki filan kişinin dişini kırmayacaksın" karşılığını verdi. Bunun üzerine cariyenin yakınları razı olarak onu affedip kısası terk edince, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Şüphesiz ki Allah'ın kullarından öyle kişiler vardır ki, Allah'ın adına yemin etse, Allah onun yeminini yerine getirir (boşa çıkarmaz)'' buyurdu.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: İbn Mace (2693) ve Tirmizi (1393) rivayet ettiler.

 

 

 

17071 (2)- Humeyd et-Tavil bildiriyor: Enes b. Malik'in halası Rubeyyi' binti'n-Nadr bir cariyenin ön dişini kırdı. Cariyenin yakınlarına diyeti teklif ettiler, ama onlar bunu kabul etmedi. Affedilmeyi istediklerinde yine kabul etmediler. Bunun üzerine Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem) huzuruna çıktılar ve Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kısas uygulanmasını emretti. Enes'in amcası Enes b. en-Nadr gelip: "Ey Allah'ın Resulü! Rubeyyi'nin dişini mi kıracaksın? Hayır, vallahi seni hak olarak gönderene yemin olsun ki onun dişini kırmayacaksın" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Ey Enes! Allah'ın Kitabı kısası emreder'' buyurunca, cariyenin tarafları razı olup onu affetti. Bunun üzerine Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Şüphesiz ki Allah'ın kullarından öyle kişiler vardır ki, Allah'ın adına yemin etse, Allah onun yeminini yerine getirir (boşa çıkarmaz)'' buyurdu.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Buhari (2703, 4499, 6894, 2806, 4500, 4611), Ebu Davud (4595), İbn Mace (2649) ve Nesai (8/27) rivayet ettiler.

 

 

 

17072 (3)- Enes bildiriyor: Rubeyyi'nin kız kardeşi Ümmü Harise bir kişiyi yaraladı ve davalaşmak için Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in huzuruna çıktılar. Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Kısas (uygulanması gerekirr kısas (uygulanması gerekir'' buyurunca, Ümmü Rubeyyi': "Ey Allah'ın Resulü! Filan kişi için ona kısas mı uygulayacaksın? Hayır, vallahi ona kısas uygulanmayacaktır" dedi. Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Sübhanallah! ey Ümmü Rubeyyi! Allah'ın Kitabı (kısası emreder'' buyurunca: "Hayır, vallahi ona asla kısas uygulanmayacaktır" dedi. Karşı taraf diyeti kabul edene kadar hep öyle deyip durdu. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Şüphesiz ki Allah'ın kullarından öyle kişiler vardır ki, Allah'ın adına yemin etse, Allah onun yeminini yerine getirir (boşa çıkarmaz)'' buyurdu.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Bu kanalla Müslim (4389) ve Nesai (8/26) rivayet ettiler.